Planning loopt niet vlekkeloos
Voor de particuliere opdrachtgevers Hilda van der Tuin en Paul Harts zit het er bijna op. Rond 1 november hopen ze hun nieuwe woning annex kantoor in Joure te betrekken. Voor die tijd moet er nog een hoop gebeuren. De planning loopt niet altijd vlekkeloos mede door de bemoeienissen van de toekomstige bewoners.
Opleverdatum komt dichtbij
De opleverdatum komt erg dichtbij en onze nachten worden kort; rond 1 november verwachten we te kunnen verhuizen.
Onze oude kantoren moeten al voor die datum leeg zijn, want die hebben we per 1 november opgezegd. De mogelijke nieuwe huurders willen tot onze grote schrik het pand graag per 1 november betrekken, terwijl wij nog geen doos ingepakt hebben.
De glasvezelkabel wordt op dit moment in het nieuwe kantoor gelegd. Er is nog geen stroom dus we zitten de nutsbedrijven achter de broek en de tegelzetters liggen op hun knieen om de vele honderden vierkante meters natuursteen te plaatsen. Tot mijn afgrijzen gaat er dwars door mijn kantoor een lelijke voegnaad lopen, het schijnt te maken te hebben met de werking van het beton en het risico op scheuren in de tegels en alle deskundigen verzekeren ons dat het echt niet anders kan.
Voegkleur
Donderdag hebben we een afspraak om de voegkleuren te beoordelen, het is heel fijn om een aannemer te hebben die het niet belachelijk vindt dat klanten niet elke willekeurige voegkleur goed vinden. Zo heeft hij ook een heel uitgebreid onderzoek gedaan naar de kleur van de regenpijpen, ik had zelf bedacht dat die “affabriek” vast wel in alle RAL kleuren (ReichsAusschuss für Lieferbedingungen) geleverd werden. Niet dus, ze zijn er in de kunststofvariant alleen maar in wit en moeten dus nadat het spacwerk is aangebracht overgeschilderd worden. En zo ontdek ik wederom een gat in de markt.
Afvoerbuizen
Door twee van de toiletten en door de speelkamer van onze dochter lopen afvoerbuizen. We zijn druk aan het nadenken hoe we die op een nette manier kunnen wegwerken. En Paul is nog niet tevreden over het vergroten van de treden van onze buitentrap, die zijn nu te klein voor zijn schoenmaat 45.
Systeemplafond
Daarnaast ben ik erachter gekomen dat het minder eenvoudig is dan ik dacht om systeemplafondplaten met foto’s van medewerkers te laten bedrukken. De fabrikant raadt me de door ons uitgezochte bekleding van het kantoormeubilair af. En ik kan alleen mijn favoriete betonnen designradiator tegen de adviesprijs afnemen. Kortom: het loopt hartstikke voorspoedig maar we zitten nog met heel veel losse eindjes.
Spa
En de schitterende koperachtige tegels die we voor onze spa besteld hadden, moeten nog in Italie gesneden worden en zijn pas over drie weken voorradig. Paul is er als projectmanager voor om dan maar andere tegels uit te zoeken, en ik als designfreak vind dat de installateurs dan maar even moeten wachten.
Keuken
We hebben ook een nogal sukkelig foutje gemaakt met onze bedrijfskeuken: de keukenmonteurs stonden met de nieuwe keuken op de stoep maar bleken die helemaal niet te kunnen plaatsen omdat de achterwand nog niet gestuukt was. Dus die zijn maar weer terug gereden naar Duitsland. Dat krijg je als je je te veel met planningszaken gaat bemoeien, we hadden dat ook aan onze aannemer moeten overlaten.
Bezuinigen
De bodem van de schatkist is aan het eind van zo’n traject ook wel in zicht, dus we besluiten maar flink wat kantoormeubilair bij Ikea in plaats van bij Vitra aan te schaffen. We laten de douchepalen van Piet Boon voor wat ze zijn en de geplande shutters voor in de woonkamer vervallen. Best goed voor de creativiteit en zomaar een ton bespaard.
Bron: Cobouw 23 september 2008